آرون وندوندر، نویسنده اول مقاله منتشر شده درباره این تحقیق میگوید: «این طراحی بسیار مفید است، زیرا ارتباط بسیار قوی میان یون و فیبر وجود دارد؛ همچنین به دلیل کوچک بودن این ابزار، میتوان فیبرهای زیادی روی یک تراشه تعبیه کرد».
پژوهشگران NIST کارایی این ابزار را با استفاده از یونهای منیزیم نشان دادهاند. نور نشر شده توسط یون از یک سوراخ در یک الکترود گذشته و توسط فیبری که در زیر سطح الکترود قرار دارد، جذب میشود. در تلههای یونی معمول، از لنزهای بزرگ خارجی که به طور معمول 5 سانتیمتر از یونها فاصله دارند (500 برابر دورتر از فیبر نوری در این طراحی جدید) برای جذب نور فلورسانس استفاده میشود. میتوان با استفاده از فیبرهای نوری نسبت به سامانههای نوری بزرگ تعداد بسیار بیشتری از یونها را مدیریت کرد، زیرا امکان اتصال تعداد زیادی فیبر نوری به یک تله یونی وجود دارد.
وندوندر میگوید در حال حاضر نور جذب شده توسط فیبرهای نوری کمتر از نور جذب شده توسط سیستم لنزی است، اما این روش برای تشخیص اطلاعات کوانتومی مناسب است، زیرا یونها بسیار درخشان بوده و در هر ثانیه میلیونها فوتون نشر میکنند. این پژوهشگران انتظار دارند با تغییر شکل نوک فیبر نوری و استفاده از روکشهای ضدانعکاس بتوانند کارایی این ابزار را افزایش دهند.
این طراحی جدید بهعنوان نمونه اولیه میتواند یونهای منفرد را با فوتونهای منفرد جفت نموده و با ایجاد یک حد واسط، کیوبیتهای ماده را قادر سازد اطلاعات کوانتومی خود را در محاسبات کوانتومی و شبکههای ارتباطی به کیوبیتهای فوتون انتقال دهند. فوتونها در ارتباطات کوانتومی بهعنوان کیوبیتها مورد استفاده قرار میگیرند.
جزئیات این تحقیق در مجله Physical Review Letters منتشر شده است.
http://www.sabainfo.ir/newsdetail-64916-fa.html